Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον βαρόνο Carl von Rokitansky το 1860. Είναι μια γυναικολογική κατάσταση στην οποία κύτταρα από τον εσωτερικό χιτώνα της μήτρας (το ενδομήτριο) εμφανίζονται και αναπτύσσονται εκτός της κοιλότητας της μήτρας, συνηθέστερα επί της μεμβράνης που επενδύει την κοιλιακή κοιλότητα, του περιτοναίου. Τα κύτταρα αυτά που προέρχονται από το ενδομήτριο, βρίσκονται κάτω από την επίδραση των ορμονών που παράγει η ωοθήκη, και υφίστανται κυκλικές μεταβολές στην διάρκεια του εμμηνορυσιακού κύκλου. Τα κύτταρα του ενδομητρίου που εντοπίζονται σε περιοχές εκτός της μήτρας, επηρεάζονται επίσης από τις ορμονικές αλλαγές και ανταποκρίνονται με παρόμοιο τρόπο με τα κύτταρα που βρίσκονται μέσα στη μήτρα. Ενδομητρίωση εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια των αναπαραγωγικών ετών. Έχει υπολογιστεί ότι επηρεάζει περίπου το 6-10% των γυναικών.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης εξαρτώνται από την περιοχή στην οποία εντοπίζεται. Τα συνηθέστερα είναι χρόνιος πυελικός πόνος και στειρότητα. Ο πόνος στην περιοχή της κοιλιάς συχνά χειροτερεύει στην περίοδο και είναι η πιο κοινή αιτία της δευτερογενούς δυσμηνόρροιας . Η ενδομητρίωση είναι συχνό εύρημα σε γυναίκες με υπογονιμότητα και έχει σημαντικές ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Ο χρόνιος πόνος στην πύελο είναι το πιο συχνό σύμπτωμα. Ο πόνος ποικίλει σε μορφή και ένταση, από ήπιες μέχρι σοβαρές κράμπες ή διαξιφιστικός πόνος και στις δύο πλευρές της λεκάνης, χαμηλά στη μέση και στην περιοχή του ορθού, ακόμα και κατά μήκος των μηρών. Το πόσο η γυναίκα αισθάνεται πόνο, δεν σχετίζεται παραδόξως με την έκταση της νόσου. Ο πόνος που οφείλεται σε ενδομητρίωση εκδηλώνεται ως:

+ Δυσμηνόρροια (επώδυνη περίοδος)

+ Χρόνιος πυελικός πόνος (τυπικά στην περιοχή της κοιλιάς και χαμηλά στη μέση

+ Δυσπαρευνία (πόνος κατά την σεξουαλική επαφή)

+ Δυσουρία (αυξημένη τάση για ούρηση, συχνουρία και μερικές φορές επώδυνη ούρηση)

Η διάγνωσή της βασίζεται στο ιστορικό της ασθενούς, στο διακολπικό υπερηχογράφημα που καταδεικνύει κύστεις των ωοθηκών με χαρακτηριστική μορφολογία και σοκολατοειδές περιεχόμενο (σοκολατοειδείς κύστεις ή ενδομητριώματα) και εδραιώνεται οριστικά με διαγνωστική λαπαροσκόπηση, στην οποία ανακαλύπτονται οι χαρακτηριστικές εστίες, ή οι κύστεις των ωοθηκών. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί επίσης να αναδείξει την ακριβή έκταση της νόσου.

Η εξάρτηση της ενδομητρίωσης από την κυκλική παραγωγή ορμονών του εμμηνορρησιακού κύκλου παρέχει τη βάση για τη θεραπεία. Έτσι, τα ακόλουθα φάρμακα αποτελούν τη βάση της φαρμακευτικής αντιμετώπισης:

+ Συνδυαστικά από του στόματος αντισυλληπτικά χάπια (COCP)

+ Danazol

+ Προεμμηνορροϊκοί παράγοντες

+ Ανάλογα ορμόνης απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης (GnRH).

Η χειρουργική αντιμετώπιση για την ενδομητρίωση μπορεί να ταξινομηθεί ως εξής:

+ Συντηρητική - Όταν διατηρείται η αναπαραγωγική δυνατότητα

+ Ημισυντηρητική - Όταν η αναπαραγωγική ικανότητα εξαλείφεται αλλά η λειτουργία των ωοθηκών διατηρείται

+ Ριζική - Όταν αφαιρείται η μήτρα και οι ωοθήκες

Copyright ©2023. Δρ. Ηλίας Ι. Χιντιπάς

Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγή, δημοσίευση, αναδημοσίευση ή διάδοση του συνόλου ή μέρους του περιεχομένου της ιστοσελίδας για οποιονδήποτε σκοπό χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του Δρ Ηλία Ι. Χιντιπά

Γυναικολογία

Ενδομητρίωση

Share This On: