ΠΡΟΛΗΨΗ
Κολποσκόπηση
Τι είναι η κολποσκόπηση;
Η κολποσκόπηση είναι μια ιατρική διαγνωστική διαδικασία που στοχεύει στην εξέταση της φωτισμένης, μεγεθυμένης άποψης του τραχήλου της μήτρας και των ιστών του κόλπου και του αιδοίου. Πολλές προκαρκινικές αλλά και κακοήθεις αλλοιώσεις σε αυτές τις περιοχές έχουν διακριτά χαρακτηριστικά τα οποία μπορεί να ανιχνευθούν μέσω της εξέτασης.
Η εξέταση διενεργείται με τη χρήση του κολποσκοπίου, το οποίο παρέχει μια μεγεθυμένη άποψη των περιοχών, επιτρέποντας στον γυναικολόγο να διακρίνει οπτικά τον φυσιολογικό από τον παθολογικό ιστό και να λάβει κατευθυνόμενες βιοψίες για περαιτέρω ιστοπαθολογική εξέταση. Ο κύριος στόχος της κολποσκόπησης είναι η πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας από την ανίχνευση προκαρκινικών βλαβών στα αρχικά τους στάδια και τη θεραπεία τους. Η διαδικασία αναπτύχθηκε το 1925 από το γερμανό γιατρό Hans Hinselmann, με τη βοήθεια του Δρ Helmut Wirths.
Πώς γίνεται;
Οι περισσότερες ασθενείς υποβάλλονται σε κολποσκόπηση μετά από παθολογικά αποτελέσματα στο test Παπανικολάου.
Η κολποσκόπηση διενεργείται με την ασθενή σε θέση λιθοτομίας στην γυναικολογική κλίνη Bumm. Ένας κολποδιαστολέας τοποθετείται στον κόλπο μετά την επισκόπηση του αιδοίου για τυχόν ύποπτες βλάβες.
Στη συνέχεια εφαρμόζεται στον τράχηλο οξικό οξύ 3% με ειδικές μπατονέτες. Η ζώνη μετάπλασης είναι μια κρίσιμη περιοχή του τραχήλου, όπου πολλές προκαρκινικές και καρκινικές αλλοιώσεις εντοπίζονται πιο συχνά. Η ζώνη μετάπλασης πρέπει να είναι ορατή σε όλη της την έκταση. Στην αντίθετη περίπτωση η εξέταση χαρακτηρίζεται ως μη ικανοποιητική. Οι περιοχές του τραχήλου της μήτρας που γίνονται άσπρες μετά την εφαρμογή του οξικού οξέος ή παρουσιάζουν παθολογική αγγείωση, θεωρούνται υποψήφιες για βιοψία.
Εάν δεν είναι ορατές οι βλάβες, ένα διάλυμα ιωδίου μπορεί να εφαρμοστεί στον τράχηλο για να βοηθήσει στην καλύτερη απεικόνιση του παθολογικού επιθηλίου, το οποίο μετά την εφαρμογή του ιωδίου εμφανίζεται λευκό (Schiller Test). Μετά από μια πλήρη εξέταση, ο γυναικολόγος χαρτογραφεί τις περιοχές με τον υψηλότερο βαθμό ορατών ανωμαλιών και μπορεί να λάβει βιοψίες από αυτές τις περιοχές χρησιμοποιώντας την ειδική λαβίδα. Μολονότι οι περισσότεροι γυναικολόγοι και οι ασθενείς θεωρούν την αναισθησία περιττή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπική αναισθησία με λιδοκαΐνη αν χρειαστεί.
Share:
